دانستیهای بلغارستان

بلغارستان (به بلغاری: България) کشوری در جنوب شرقی اروپاست. پایتخت این کشور شهر صوفیه است. جمعیت این کشور بالغ بر ۷٬۳۶۴٬۵۷۰ (در سال ۲۰۱۱ میلادی) نفر است که هر ساله ۱٪ از آن کاسته می‌شود. بلغارستان بیشترین رشد منفی جمعیت را در جهان دارد.

جمهوری بلغارستان یکی از کشورهای بالکان است که کوه‌های بی‌نظیری دارد و در گذشته بخشی از امپراتوری عثمانی محسوب می‌شد.

به همین دلیل فرهنگ آن ترکیبی از فرهنگ ترکی و اروپایی است. بلغارستان با کشورهای یونان، ترکیه، رومانی، صربستان و جمهوری مقدونیه همسایه است. پس از جنگ جهانی دوم، نظام کمونیستی بر این کشور حاکم شد و بلغارستان یکی از کشورهای بلوک شرق شد.

بعد از فروپاشی نظام کمونیستی در این کشور تلاش‌هایی برای رسیدن به دموکراسی و دست‌یابی به بازار آزاد آغاز شد اما این تلاش‌ها هنوز نتیجه چندانی در بر نداشته است و مردم بلغارستان در میان کشورهای اروپایی از کیفیت زندگی پایین‌تری برخوردارند.جهان

در دهه 90 میلادی به دلیل بی‌ثباتی‌های سیاسی با بحران اقتصادی مواجه شد. این وضعیت تا اوایل دهه بعد از آن ادامه پیدا کرد.

بلغارستان (به بلغاری: България) کشوری در جنوب شرقی اروپاست. پایتخت این کشور شهر صوفیه است. جمعیت این کشور بالغ بر ۷٬۳۶۴٬۵۷۰ (در سال ۲۰۱۱ میلادی) نفر است که هر ساله ۱٪ از آن کاسته می‌شود. بلغارستان بیشترین رشد منفی جمعیت را در جهان دارد.

موقعیت جغرافیایی:

در شمال این کشور جمهوری رومانی با مرز مشترک ۶۰۸ کیلومتر قرار دارد. در غرب با جمهوری‌های سابق یوگوسلاوی (صربستان با طول مرز ۳۱۸ کیلومتر) و (مقدونیه با مرز مشترک ۱۴۸ کیلومتری) واقع می‌باشند. در جنوب با کشور یونان هم‌مرز بوده که طول این سرحد ۴۹۸ کیلومتر و همچنان کشور ترکیه نیز در بخش جنوبی نقشهٔ سیاسی این کشور افتاده با مرز مشترک ۲۴۰ کیلومتر. در شرق جمهوری دریای سیاه قرار دارد.شمال کشور تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد دارد، در حالی که جنوب شرق از آب و هوای مدیترانه‌ای برخوردار است. بیشتر اقلیم بلغارستان دارای آب و هوای سرد و کوهستانی است و نواحی ساحلی دریای سیاه نیز آب و هوایی معتدل و مرطوب دارد. مهمترین رود ماریتسا نام دارد که از رشته کوه‌های رودوپ در غرب بلغارستان سرچشمه گرفته و با گذر از مناطق مرکزی کشور راه جنوب را در پیش گرفته و وارد ترکیه می‌شود و سپس به دریای اژه می‌ریزد. رود دیگر دانوب نام دارد که در شمال بلغارستان جریان دارد.

بلغارستان (به بلغاری: България) کشوری در جنوب شرقی اروپاست. پایتخت آن صوفیه است. جمعیتش بالغ بر 7٬249٬677 (در سال 2013 میلادی) نفر است که هر ساله ۱٪ از آن کاسته می‌شود. بلغارستان بیشترین رشد منفی جمعیت را در جهان دارد.زبان رسمی این کشور بلغاری و واحد پول آن لِف با واحد جزء استونیکی است. حدود ۸۵ درصد از مردم آن بلغاری‌تبار و بقیه بیشتر ترک و کولی هستند. بلغارستان ۱۱۰٬۹۹۴ کیلومتر مربع مساحت دارد و چهاردهمین کشور بزرگ در اروپا است. در سال ۲۰۰۴ به عضویت سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) درآمد و در سال ۲۰۰۵ اتحادیه اروپا، درخواست عضویت بلغارستان را در این اتحادیه پذیرفت و روز عضویت این کشور در اتحادیه اروپا را ۱ ژانویه ۲۰۰۷ اعلام کرد.مهمترین صادرات آن اسانس گل رز است، همچنین شراب نیز از دیگر اقلام مهم صادراتی بلغارستان است، بلغارستان چهارمین صادرکننده شراب در جهان است، پوشاک، کفش، آهن و فولاد، ماشین آلات و تجهیزات و سوخت نیز از دیگر صادرات بلغارستان می‌باشد. جمهوری بلغارستان رسما کشوری سکولار است اما در قانون اساسی آن مسیحیت ارتودکس به عنوان دین سنتی کشور ذکر شده‌است ۷۶٪ جمعیت پیرو آیین مسیحیت نوع ارتدوکس هستند و ۱۰٪ جمعیت را مسلمانان تشکیل می‌دهند و ۱۱٫۸ درصد بی‌دین هستند.منطقه امروزی بلغارستان در قدیم در قلمرو تراکیه‌ای‌ ها قرار داشت و بعدا یونانی‌ها و رومی‌ها بر این منطقه چیره شدند. ظهور قومیت بلغار به روزگار امپراتوری اول بلغار در قرون وسطی بازمی‌گردد. منطقه بلغارستان حدود پانصد سال در تصرف عثمانیان قرار داشت (از ۱۳۹۶ تا ۱۸۷۸ میلادی).

در اواخر سده نوزدهم، مداخله روسیه در سرزمین‌های امپراتوری عثمانی در بالکان منجر به تشکیل کشور خودمختار بلغاری در ۱۸۷۸ گشت. بلغارستان تا سال ۱۹۰۸ شاهزاده‌نشین و تا ۱۹۴۶ پادشاهی مستقلی بود. با این حال، مرزهایی که در کنفرانس برلین (۱۸۷۸) تعیین شده بود، بلغارها را راضی نکرد و برای به دست آوردن زمین‌هایی که برپایه پیمان سن استفانو (۱۸۷۷) به آنان وعده داده بودند پنج بار وارد جنگ شدند.

بلغارستان که در دو جنگ اول (۱۸۸۵ و ۱۹۱۲) پیروز گشت در جنگ نهایی بالکان (۱۹۱۳) و دو جنگ جهانی (۱۹۱۵ تا ۱۹۱۸ و ۱۹۴۴) مغلوب شد و سرزمین‌هایی را از دست داد. پس از اشغال کشور به دست ارتش سرخ (۱۹۴۴) رژیمی کمونیستی برقرار و پادشاه تبعید شد (۱۹۴۶) و به دنبال تظاهرات مردمی در ۱۹۸۹، تئودور ژیفوک (زاده ۱۹۱۱) رهبر تندروی رژیم را اصلاح‌طلبانی برکنار کردند که با وعده انتخابات آزاد، از نقش رهبری حزب کمونیست دست کشیدند. در ژوئن ۱۹۹۰ انتخابات آزاد برگزار شد و حزب سوسیالیست پیشین به قدرت بازگردانده شد. این حزب که با مشکلات شدید اقتصادی روبرو بود و نتوانست به تنهایی حکومت کند و در ۱۹۹۱ دولتی ائتلافی بدون برتری هیچ حزبی زمام امور را در دست گرفت و سه حزب اصلی روی کار آمده‌اند.

از سال ۱۹۹۹ بدین سو کشور بلغارستان به ۲۸ استان (منطقه) بخش شده‌است. نام آن‌ها بدین شرح است:

1.استان بلاگووگراد 2.استان بورگاس 3.استان دوبریچ 4.استان گابرووو 5.استان خاسکوو 6.کرجالی 7.استان کیوستندیل 8.استان لووچ 9.استان مونتانا 10.استان پازارجیک 11.استان پرنیک 12.استان پلِون 13.استان پلوودیو 14.استان رازگراد 15.استان روسه 16.استان شومن 17.استان سیلیسترا 18.استان اسلیوِن 19.استان اسمولیان 20.استان صوفیه 21.استان منطقه سوفیا 22.استان استارا زاگورا 23.استان تورگوویشته 24.استان وارنا 25.استان ولیکو ترنوو 26.استان ویدین 27.استان وراتسا 28.استان یامبو

زبان رسمی این کشور بلغاری و واحد پول آن لِف با واحد جزء استونیکی است. حدود ۸۵ درصد از مردم آن بلغاری‌تبار و بقیه بیشتر ترک و کولی هستند. بلغارستان ۱۱۰٬۹۹۴ کیلومتر مربع مساحت دارد و چهاردهمین کشور بزرگ در اروپا است.

جغرافیا

در شمال این کشور جمهوری رومانی با ۶۰۸ کیلومتر مرز مشترک قرار دارد. در غرب با جمهوری پیشین یوگوسلاوی (صربستان با طول مرز ۳۱۸ کیلومتر و مقدونیه با مرز مشترک ۱۴۸ کیلومتری) همجوار می‌باشد. در جنوب با کشور یونان (۴۹۸ کیلومتر) و ترکیه (۲۴۰ کیلومتر) هم‌مرز است. در شرق جمهوری دریای سیاه قرار دارد.

نقشه توپوگرافیک بلغارستان.

دو رشته کوه مهم بلغارستان را فرا گرفته‌است، یکی رشته کوه‌های بالکان که شمال و مرکز این کشور را در بر گرفته و دیگری رشته‌کوه‌های رودوپ که غرب و جنوب کشور را شامل می‌شود، از دیگر رشته‌کوه‌های بلغارستان می‌توان به ریلا و پیرین اشاره کرد کوه‌های بالکان از شرق تا غرب و مرکز بلغارستان می‌گذرد. در شمال، تپه‌های کم‌ارتفاع به رود دانوب متمایل است. در جنوب، منطقه‌ای از زمین‌های پست کوه‌های بالکان را از گرانکوهی بلند و چین‌دار که بلندترین قله بلغارستان در آن است جدا می‌کند. بلندترین نقطه این کشور موسالا با ۲۹۲۵ متر ارتفاع است که در ارتفاعات ریلا در غرب بلغارستان واقع شده‌است.

شمال کشور تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد دارد، در حالی که جنوب شرق از آب و هوای مدیترانه‌ای برخوردار است. بیشتر اقلیم بلغارستان دارای آب و هوای سرد و کوهستانی است و نواحی ساحلی دریای سیاه نیز آب و هوایی معتدل و مرطوب دارد. مهمترین رود ماریتسا نام دارد که از رشته کوه‌های رودوپ در غرب بلغارستان سرچشمه گرفته و با گذر از مناطق مرکزی کشور راه جنوب را در پیش گرفته و وارد ترکیه می‌شود و سپس به دریای اژه می‌ریزد. رود دیگر دانوب نام دارد که در شمال بلغارستان جریان دارد.

پایتخت بلغارستان، شهر صوفیه است و از مهمترین شهرهای بلغارستان می‌توان به پلوودیف ۳۵۰ هزار نفر، وارنا ۳۱۵ هزار نفر، بورگاس ۱۹۰ هزار نفر و روسه ۱۶۰ هزار نفر اشاره کرد.

تاریخ

تاریخ تمدن در بلغارستان کنونی به ۳۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بازمی گردد، ساکنان اولیه این منطقه اقوام تراکیه‌ای‌ها بودند. نام بلغارستان برگرفته از بلغارها است که از استپ‌های شمال دریای سیاه به آنجا مهاجرت کردند و بر قبایل اسلاو غلبه نمودند و در سال ۶۸۱ میلادی اولین پادشاهی بلغاری را بنا نهادند. بلغارها قومی آمیخته از مردمان ترک‌تبار و ایرانی‌تبار (شاخه سکایی-سرمتی) بودند.[۴][۵] که در مسیر مهاجرت، اقوام دیگری را نیز در خود حل کرده بودند.[۶][۷] و زبان آن قوم نیز زبان بلغار نام داشت که از شاخه زبان‌های ترکی‌تبار بود و امروزه منقرض شده‌است. بلغارها در جمعیت اسلاوها که افزون‌تر بودند حل شدند که این فرایند با پذیرش مسیحیت ارتدکس از سوی پادشاه بوریس یکم در سده نهم شتاب گرفت. پیدایش خط سیریلیک در سال ۸۵۵ میلادی و استقرار مسیحیت به عنوان مذهب رسمی در ۸۶۴ میلادی محرک‌هایی نیرومند در تحول فرهنگی کشور بودند. تحت حاکمیت شاه سیمئون یکم بلغارستان به اوج قدرت خود رسید و گفته می‌شد که پایتخت آن، پرسلاو، از لحاظ قدرت بازرگانی و حیات فکری با قسطنطنیه رقابت می‌کند.

نخستین پادشاهی بلغار در ۱۰۱۸ مغلوب حکومت بیزانس شد. پادشاهی دوم بلغاری که در سال ۱۱۸۶ در ولیکو تارنووو تأسیس شد، دوباره مرزهای پیشین را برقرار ساخت و عصر طلایی نوینی آغاز شد که در طی آن قلمرو بلغار با سه دریا هم‌مرز بود: دریای سیاه، دریای آدریاتیک و دریای اژه. در ۱۳۹۶ پس از یک جنگ طولانی و مقاومتی سخت، کشور به سلطه عثمانی‌ها درآمد. آغاز سده هجدهم سرآغازی بر دوره احیای بلغارستان بود که با شکوفایی کلیسا، ادبیات و فرهنگ بلغاری مشخص می‌گردد. پس از یک انقلاب ناموفق در ۱۸۷۶، بلغارستان در پی جنگ آزادی بخش اردو- ترکی در ۳ مارس ۱۸۷۸ به استقلال دست یافت.

در پی کنگره برلین در ۱۸۷۸، کشور به سه بخش یعنی بلغارستان شمالی، روملیای شرقی و مقدونیه تقسیم شد. کلیه این مناطق به نحوی تحت نفوذ عثمانی بودند اما نخستین پادشاه بلغارستان شمالی بنام الکساندر باتنبرگ، روملیای شرقی را تصرف کرده و به خاک خود ملحق کرد. جانشین وی شاهزاده فردیناند ساکس کوبورگ گوتا در ۲۲ سپتامبر ۱۹۰۸ میلادی بلغارستان را کاملاً مستقل از حکومت عثمانی اعلام کرد و به خود لقب تزار داد. ادعای صربستان بر ناحیه مقدونیه منجر به جنگ‌های دوم بالکان (در سال ۱۹۱۳) شد که در طی آن بلغارستان سرزمین‌های وسیعی را که در جنگ اول بالکان تصرف کرده بود از دست داد. پس از جنگ دوم بالکان پیمان آشتی بخارست در ۱۰ اوت ۱۹۱۳ به امضاء طرفین جنگ رسید. بنا به این معاهده بلغارستان از تمام فتوحات خود (از سال ۱۹۱۲ تا این زمان) تنها به ترانس و دره استرومیتسا اکتفا نمود، ولی صربستان، مونیستار و دره واردار و قسمتی از سن ژاک و نوی بازار (نوی‌بازار را بین خود و مونته‌نگرو تقسیم کرد) را به دست آورد.

دو جنگ جهانی

با آغاز جنگ جهانی اول، بلغارستان به امید بازپس‌گیری دوبارهٔ مقدونیه به آلمان پیوست. پس از دومین شکست، فردیناند ساکس کوبورگ در سال ۱۹۱۸ از حکومت کناره‌گیری نموده و قدرت را به پسرش بوریس سوم واگذار کرد. بوریس سوم ضمن ایجاد حکومتی استبدادی منابع طبیعی کشور را نیز بر باد داد. بلغارستان با آغاز جنگ جهانی دوم متحد آلمان نازی و در جبهه نازی‌ها علیه متفقین می‌جنگید ولی روسیه در ۵ سپتامبر ۱۹۴۴ به این کشور اعلان جنگ داد و این کشور جهت خود را به زیان نازی‌ها تغییر داد و به متفقین پیوست و چهار روز بعد در ۹ سپتامبر ۱۹۴۴ حکومتی کمونیستی در کشور ایجاد شد و کیمون گئورگیف دبیرکل حزب کمونیست بلغارستان شد.

دوره کمونیسم

از سال ۱۹۴۷ حکومتی در بلغارستان به سبک حکومت شوروی سوسیالیست برقرار شد. به زودی بلغارستان به سبب سرسپردگی و وابستگی کامل به شوروی به مطیع‌ترین منطقه تحت سیطره کمونیسم در اروپای شرقی بدل شد، بدین دلیل نیز بود که فعالیت ضد کمونیستی چشمگیری در دوره نفوذ شوروی بر بلغارستان به وقوع نپیوست. تودور ژیکوف، دبیرکل حزب کمونیست بلغارستان، پس از ۳۵ سال در سال ۱۹۸۹ از قدرت کناره گرفت، بلافاصله پتر ملادنوف جانشین او شد، ملادنوف، پولیت بورو (دفتر سیاسی حزب کمونیست) بلغارستان را پاکسازی کرد و به بیش از چهار دهه انحصار قدرت در دست حزب کمونیست پایان بخشید.

به سوی دموکراسی

انتخابات آزاد در ماه مه ۱۹۹۰ در بلغارستان برگزار شد و حزب کمونیست بلغارستان که به حزب سوسیالیست بلغارستان (BSP) تغییر نام داده بود پیروز انتخابات شد. ملادنوف در ژوئیه ۱۹۹۰ مجبور به استعفا شد. در اکتبر ۱۹۹۱ یک ائتلاف از یک جریان غربگرا موسوم به اتحاد نیروهای دموکراتیک (UDF) و یک حزب نماینده اقلیت ترک‌های کشور جای سوسیالیست‌ها را گرفتند. در ژانویه ۱۹۹۲ ژلیو ژلف، روشنفکری از سنخ واسلاو هاول در چکسلواکی با شعار «دموکراسی یا کمونیسم» دست به مبارزه زد و رئیس جمهور بلغارستان شد. بلغارستان با مشکلات همیشگی رو به رو بود: تورم، نرخ بیکاری هجده درصدی در اوایل ۱۹۹۴ و بدهی خارجی یازده میلیارد دلاری که با دستمزد دو سال تمام بلغارها برابری می‌کرد. اما بلغارستان پس از کمونیسم وجوه مثبتی نیز داشت، خصوصی‌سازی مزارع و کسب و کار با موفقیت انجام شد و بازارهای کشور از فراوانی مواد غذایی جلوه تازه‌ای یافت. حکومت پیشین کمونیست، اقلیت ترک کشور را که حدود ۹ ٪ از جمعیت بلغارستان را تشکیل می‌دادند مورد اذیت و آزار قرار می‌داد، اما آنها اینک زندگی بهتری داشتند، طی یک نظرسنجی که در سال ۱۹۹۲ انجام شد، نود درصد ترک‌های بلغارستان از مناسبات قومی در این کشور اظهار رضایت کردند.

سیاست

۲۴۰ عضو مجمع ملی هر پنج سال تحت نظام تعیین تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت هر منطقه با رای تمامی افراد بالغ انتخاب می‌شوند. رئیس جمهور که مستقیماً برای پنج سال اننتخاب می‌گردد نخست وزیر و شورای وزیرانی را انتصاب می‌کند که از حمایت اکثریت در محمع برخوردارند. احزاب عمده سیاسی بلغارستان عبارتند از: اتحاد نیروهای دموکراتیک (میانه‌رو)، حزب سوسیالیست (کمونیست سابق)، جنبش برای حقوق و آزادی (ترکی).

بلغارستان در سازمان ملل متحد، کنفرانس امنیت و همکاری اروپا، و شورای اروپا عضویت دارد.

ژلیو ژلف نخستین رئیس‌جمهور بلغارستان که به صورت دموکراتیک انتخاب شد در دیدار با جورج واکر بوش (سمت راست) در سال ۱۹۹۰.

حزب ائتلاف دموکراتیک بلغارستان (UDF) در سال ۱۹۹۷ مجدداً پیروز انتخابات شده و مأمور تشکیل کابینه گردید. پس از آن ایوان کوستوف نخست وزیر بلغارستان شد. کوستوف توانست با ایجاد اصلاحاتی سیستم فاسد اقتصادی بلغارستان را تا حدودی ترمیم کند. با این وجود، این پیشرفت‌ها بسیار کند و ناچیز به نظر می‌رسید. در انتخابات ۲۰۰۱، حزب ائتلاف دموکراتیک شکست سختی خورد و حزب جدید یعنی حزب جنبش ملی سیمئون دوم (SNM) به رهبری پادشاه پیشین سیمئون ساکس کوبورگ گوتا ملقب به سیمئون دوم پسر بوریس سوم که ۵۵ سال پیش از آن به دنبال نفوذ کمونیسم بر کشور از سلطنت خلع شده بود به عنوان نخست وزیر بلغارستان انتخاب شد. در انتخابات ریاست جمهوری ۲۲ ژانویه ۲۰۰۲ گئورگی پاروانوف با اکثریت آراء به عنوان رئیس جمهور بلغارستان انتخاب شد، پاروانوف در انتخابات ژانویه ۲۰۰۶ نیز مجدداً با کسب اکثریت قاطع ۷۷ درصدی پیروز انتخابات شد، رقیب جدی او در این انتخابات وولن سیدروف بود که تنها توانست ۲۲ ٪ آراء را از آن خود کند.

در انتخابات عمومی سال ۲۰۰۵، هیچ‌کدام از احزاب شرکت‌کننده در انتخابات نتوانستند به اکثریت قاطع دست یابند، بنابراین یک دولت ائتلافی توسط حزب سوسیالیست به رهبری سرگئی استانیشف به عنوان نخست وزیر مأمور تشکیل کابینه شد. در سال ۲۰۰۷ بلغارستان به عضویت اتحادیه اروپا درآمد. در ۲۳ ژوئیه ۲۰۰۸ کمیسیون اروپا اعطای کمک ۵۰۰ میلیون دلاری اتحادیه اروپا را به بلغارستان به علت جنایت‌های سازمان یافته و فساد لجام‌گسیخته در این کشور به حالت تعلیق درآورد. کمبود شدید انرژی برای چندین هفته در ژانویه ۲۰۰۹ به دنبال مناقشه روسیه و اوکراین بر سر قیمت گاز وارداتی از روسیه، بلغارستان را نیز تحت تأثیر قرار داد که اعتراضات گسترده و خشم مردم بلغارستان در قبال سیاست‌های مربوط به انرژی دولت را به دنبال داشت.

در انتخابات عمومی که در ژوئیه ۲۰۰۹ در بلغارستان برگزار شد، حزب راست میانه موسوم به «شهروندان برای توسعه اروپایی بلغارستان» یا (GERB) به رهبری بویکو بوریسوف پیروز انتخابات شد و بوریسوف به عنوان نخست وزیر بلغارستان برگزیده شد، بوریسوف کار خود را به عنوان نخست وزیر از روز ۲۷ ژوئیه ۲۰۰۹ آغاز کرد.

روسن پلونلیوف وزیر پیشین توسعه منطقه‌ای و شهرسازی بلغارستان آبان ماه سال ۱۳۹۰ در دومین مرحله انتخابات ریاست جمهوری با کسب ۵۴٫۸ درصد آرا به عنوان رئیس جمهوری جدید این کشور انتخاب شد.

اقتصاد

در حال حاضر و پس از فروپاشی بلوک شرق، علی‌رغم همه تلاش‌های صورت گرفته سیستم اقتصادی این کشور همچنان کشاورزی‌محور است و صنعت در آن جایی ندارد. همین مسئله باعث بروز فقر شده‌است.

بلغارستان با خاکی حاصلخیز و اندکی منابع طبیعی دیگر، اقتصادی استوار بر کشاورزی دارد. تولید در تعاونی‌های بزرگ مکانیزه متمرکز است. فراورده‌های عمده شامل: غلات (گندم، ذرت، جو) و میوه (انگور) و به طور فزاینده‌ای تنباکو است. تولیدات کشاورزی اساس صنایع غذایی و شراب‌سازی و تنباکو را تشکیل می‌دهد. وامهای بلوک شرق در توسعه صنایع ازجمله مهندسی و کود سازی و شیمیایی نقش داشته‌است. به دنبال آشوب‌های اجتماعی اقتصادی و سیاسی که اروپایی شرق را پس از ۱۹۹۰ در بر گرفت الکوهای تجارت در این منطقه مختل گشت. بلغارستان که روابط بازرگانی‌اش با شوروی به ویژه نزدیک بود، با کمبودهای شدید بسیاری از کالاها و از جمله نفت، بیشتر از اغلب کشورهای اروپای شرقی لطمه دید. تولید صنعتی کاهش یافت ولی پیشرفت در امر خصوصی کردن صنعت و کشاورزی حاصل شده‌است.

اقتصاد بلغارستان به طور کلی در سال ۲۰۱۱ به میزان ۱٫۷ درصد نسبت به سال قبل رشد داشت. پیش‌بینی اقتصادی کمیسیون اروپا برای رشد کلی بلغارستان در سال ۲۰۱۲ میلادی ۰٫۵ درصد بود درحالیکه صندوق بین‌المللی پول رشد تولید ناخالص ملی این کشور را در سال ۲۰۱۲ رقم ۰٫۸ درصد اعلام کرده بود.

نیروگاه هسته‌ای دو هزار مگاواتی کازلودی بیش از ۳۵ درصد برق بلغارستان را تأمین می‌کند و افزایش طول عمر دو رآکتور هزار مگاواتی این نیروگاه تا بیش از ۲۰ سال به یکی از اولویت‌های دولت بلغارستان تبدیل شده‌است.

مردم، زبان، دین

نمودار تغییر جمعیت میان سال‌های ۱۹۶۱ تا ۲۰۰۹.

٪۸۳/۹ جمعیت بلغارستان را بلغارها و ۱۰٪ را ترک‌ها و کولی‌ها تشکیل می‌دهند. بسیاری از دانشمندان ریشه بلغارها را از قبایل ترک زبان آسیای میانه (احتمالاً به همراه رگه‌های ایرانی) می‌دانند. همچنین گروه‌هایی از روس‌ها، رومانی‌ها، ارمنی‌ها، یونانی‌ها و سایر اقلیت‌های کوچک نیز در این کشور به سر می‌برند. کمتر از ۰/۱٪ درصد از مردم این کشور به ایدز مبتلا هستند. زبان رسمی کشور، بلغاری است اگرچه جوانان بلغاری امروزه تکلم به انگلیسی را ترجیح می‌دهند.

۷۶٪ جمعیت پیرو آیین مسیحیت نوع ارتدوکس هستند و ۱۰٪ جمعیت را مسلمانان تشکیل می‌دهند و ۱۱٫۸ درصد بی‌دین هستند.در بلغارستان هشتاد هزار مسلمان علوی وجود دارد. گسترش اسلام در بلغارستان را می‌توان در تصرف این کشور توسط امپراتوری عثمانی ریشه‌یابی کرد.

زبان بلغاری زبانی هندواروپایی و از شاخه اسلاوی جنوبی است که نزدیک‌ترین به آن زبان مقدونی است و گویشوران آن با گویشوران زبان مقدونی درک مطلب می‌کنند. در زبان بلغاری کهن و معاصر صدها واژه فارسی وجود دارد که در مکالمات روزمره به‌کار می‌رود. تعداد این واژه‌ها حدود ۱۰۰۰ عدد است که بیشتر از طریق زبان ترکی و در دوره تسلط ۵۰۰ ساله عثمانی بر این کشور، وارد این زبان شده‌است.

ترک‌های بلغارستان

توزیع پوشاک در میان آوراگان ترک بلغارستان (۱۸۷۷).

آوارگان ترک ولیکو ترنوو به شوملا وارد می‌شوند در سال ۱۸۷۷ میلادی.

ترک‌ها یکی از اقلیت‌های قومی بلغارستان هستند که در تخمینی در سال ۲۰۱۱ جمعیت آنان در این کشور بالغ بر ۵۸۸٬۳۱۸ نفر بوده است.جمعیت ترک‌های کشور بلغارستان پیش از شکل گرفتنش در سال ۱۸۷۸ میلادی تقریباً یک سوم از کل جمعیت آن بود.با این وجود برخی پژوهش‌گران (عمدتاً ترک) بر این باور هستند که ترک‌ها در اکثریت بودند.در سال ۱۸۷۶ تقریباً ۷۰٪ از زمین‌های کشاورزی به ترک‌ها تعلق داشت. یک تاریخ‌نگار ترک به نام تورهان چتین بر این باور بود که جنگ‌های روسیه و ترکیه (۱۸۷۷–۱۸۷۸) به معنای پاکسازی ترک‌ها از بالکان بود.ادعا شده است در میان سال‌های ۱۹۲۳ تا ۱۹۴۹ بالغ بر ۲۲۰٬۰۰۰ نفر از ترک‌ها به ترکیه مهاجرت کردند. هرچند که دولت ترکیه تشویق به مهاجرت می‌کرد. سپس موج دیگری از ترک‌ها بلغارستان را ترک کردند. در میان سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۵۱ بالغ بر ۱۵۵٬۰۰۰ نفر از بلغارستان به صورت اختیاری یا اجباری خارج شدند. اگرچه مهاجرت‌های انجام شده طبق توافق با دولت ترکیه انجام شد.

ترک‌های بلغارستان (سال ۲۰۱۱))

در سال ۱۹۸۴ دولت بلغارستان یک سیاست بلغاری کردن را آغاز کرد که طی آن ویژگی‌های فرهنگی و قومی ترک‌های بلغارستان محدود می‌شد. تقریباً ۸۰۰٬۰۰۰ ترک مجبور به تغییر نام خود به یک نام بلغاری شدند. همچنین ترک‌ها دیگر حق شرکت در مراسم مذهبی اسلامی را نداشتند.همینطور نمی‌توانستند در مکان‌های عمومی ترکی صحبت کنند یا پوشاک سنتی ترکی بر تن کنند.از سال ۱۹۸۶ ترک‌ستیزی در بلغارستان بار دیگر شدت گرفت.این اقدامات در نهایت منجر به بزرگترین مهاجرت دست جمعی در اروپا پس از پایان جنگ جهانی دوم شد و در میان آن ۳۵۰٬۰۰۰ ترک به کشور ترکیه وارد شدند. این اتفاق میان ژوئن تا آگوست ۱۹۸۹ افتاده است و از آن به عنوان سیر بزرگ یاد می‌شود.پس از برکناری تئودور زیوکوف بیش از ۱۵۰۰۰۰ نفر از ترک‌ها به بلغارستان برگشتند. اما بیش از ۲۰۰ هزار نفر به طور دائم در ترکیه باقی ماندند.

بوکو بوریسو که متهم به داشتن تمایلات ترک‌ستیزانه شده بود.در انتخابات ژوئیه ۲۰۰۹ به قدرت رسید. در دسامبر ۲۰۰۹ وی پشتیبانی خود را از حرکتی که حزب ATAKA و رهبرش در مورد پخش اخبار روزانه به زبان ترکی از تلویزیون ملی بلغارستان مطرح شده بود اعلام کرد. اما پس از آن وی این پشتیبانیش را پس گرفت.نخست وزیر ترکیه نگرانی خود را از افزایش احساس‌های ترک‌ستیزانه در بلغارستان به نخست وزیر بلغارستان ابراز کرد.وزیر امور خارجه ترکیه هم نگرانیش در مورد داغ شدن بحث‌ها در مورد اخبار به زبان ترکی در بلغارستان را بیان کرد.ایوان دیکوف اعلام کرد نه همه حزب ATAKA ولی بسیاری از مردم بلغارستان از طرح اخبار به زبان ترکی خشمگین شدند.

فرهنگ

کاخ فرهنگ ملی در صوفیه، ساخته‌شده در سال ۱۹۸۱.

عناصر اصلی فرهنگ سنتی بلغارستان از میراث تراکیه‌ای، اسلاوی و بلغار تشکیل شده‌اند و نفوذ فرهنگی یونانی، رومی، عثمانی، ایرانی و سلتی نیز در فرهنگ این کشور دیده می‌شود.

نمونه سازهای بلغارستان عبارتند از کاوال (فلوتی که از ته دمیده می‌شود)، دودوک (سوت بلغاری)، کاباگیوا (نی‌انبان)، گادولکا (ساز زهی قوس‌دار) و توپان (طبل استوانه‌ای دو سر).

هفتاد درصد عطر رز در بازارهای بین‌المللی از بلغارستان می‌آید و جشن رزها در نیمه اول ژوئن در دره گل سرخ برگزار می‌شود. (در بلغارستان مرکزی در نزدیکی شهرهای کازانلوک و کارلوود). این جشن شامل یک گردهمایی شاد همراه با رزچینی همگانی است.

بلغارستان در سال ۲۰۰۴ به عضویت سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) درآمد و در سال ۲۰۰۵ اتحادیه اروپا، درخواست عضویت بلغارستان را در این اتحادیه پذیرفت و روز عضویت این کشور در اتحادیه اروپا را ۱ ژانویه ۲۰۰۷ اعلام کرد.

مهمترین صادرات بلغارستان اسانس گل رز است، همچنین شراب نیز از دیگر اقلام مهم صادراتی بلغارستان است، بلغارستان چهارمین صادرکننده شراب در جهان است، پوشاک، کفش، آهن و فولاد، ماشین آلات و تجهیزات و سوخت نیز از دیگر صادرات بلغارستان می‌باشد. جمهوری بلغارستان رسماً کشوری سکولار است اما در قانون اساسی آن مسیحیت ارتدکس به عنوان دین سنتی کشور ذکر شده‌است. ۷۶٪ جمعیت پیرو آیین مسیحیت نوع ارتدوکس هستند و ۱۰٪ جمعیت را مسلمانان تشکیل می‌دهند و ۱۱٫۸ درصد بی‌دین هستند.

منطقه امروزی بلغارستان در قدیم در قلمرو تراکیه‌ای‌ها قرار داشت و بعداً یونانی‌ها و رومی‌ها بر این منطقه چیره شدند. ظهور قومیت بلغار به روزگار امپراتوری اول بلغار در قرون وسطی بازمی‌گردد. منطقه بلغارستان حدود پانصد سال در تصرف عثمانیان قرار داشت (از ۱۳۹۶ تا ۱۸۷۸ میلادی).

در اواخر سده نوزدهم، مداخله روسیه در سرزمین‌های امپراتوری عثمانی در بالکان منجر به تشکیل کشور خودمختار بلغاری در ۱۸۷۸ گشت. بلغارستان تا سال ۱۹۰۸ شاهزاده‌نشین و تا ۱۹۴۶ پادشاهی مستقلی بود. با این حال، مرزهایی که در کنفرانس برلین (۱۸۷۸) تعیین شده بود، بلغارها را راضی نکرد و برای به دست آوردن زمین‌هایی که برپایه پیمان سن استفانو (۱۸۷۷) به آنان وعده داده بودند پنج بار وارد جنگ شدند.

بلغارستان که در دو جنگ اول (۱۸۸۵ و ۱۹۱۲) پیروز گشت در جنگ نهایی بالکان (۱۹۱۳) و دو جنگ جهانی (۱۹۱۵ تا ۱۹۱۸ و ۱۹۴۴) مغلوب شد و سرزمین‌هایی را از دست داد. پس از اشغال کشور به دست ارتش سرخ (۱۹۴۴) و رژیمی کمونیستی برقرار و پادشاه تبعید شد (۱۹۴۶) و به دنبال تظاهرات مردمی در ۱۹۸۹، تئودور ژیفوک (زاده ۱۹۱۱) رهبر تندروی رژیم را اصلاح‌طلبانی برکنار کردند که یا وعده انتخابات آزاد، از نقش رهبری حزب کمونیست دست کشیدند. در ژوئن ۱۹۹۰ انتخابات آزاد برگزار شد و حزب سوسیالیست پیشین به قدرت بازگردانده شد. این حزب که با مشکلات شدید اقتصادی روبرو بود و نتوانست به تنهایی حکومت کند و در ۱۹۹۱ دولتی ائتلافی بدون برتری هیچ حزبی زمام امور را در دست گرفت و سه حزب اصلی روی کار آمده‌اند.

" گلدن سندز " یکی از بزرگترین سواحل شمالی دریای سیاه است که در 19 کیلومتری وارنا و 490 کیلومتری شرق صوفیا، پایتخت بلغارستان قرار دارد. شهرت این منطقه به دلیل ماسه های خاص ساحل دریای سیاه است. این ساحل مملو از پوشش گیاهی سرسبزی است که با بوته ها و درختان فراوان و متنوّع، آن را به یک پارک واقعی شبیه کرده است. آب معدنی جاری در لوله ها به سمت ساحل و همچنین مرز جنگلی حیرت آور و فلات فراننگن، گلدن سندز را مبدّل به یکی از مروارید های دریای سیاه کرده است.

دمای هوا تقریبا 27 درجه ی سانتی گراد است که محیط زیست گلدن سندز را تفرّجگاهی بی نظیر و شگفت آور برای استراحت و تفریح کرده است.یکی از القاب معروفِ این منطقه، "ساحل ماسه های طلائی" است که به دلیل این شهرت بین المللی، از ماه مِی تا آخر سپتامبر، مملو از توریست های اروپایی، آمریکایی، آسیایی و... می شود. این شهرک توریستیِ 4 کیلومتر مربعی شامل بسیاری از تفریحات از جمله اقسام رستوران ها، کلوپ ها، کافی شاپ ها، فروشگاه ها، مکان های بازی برای کودکان و ورزش های دریایی است. این کشور به دلیل گذراندن زمستان طولانی و سرد،بیشترین برنامه های تفریحی خود را در این 3 ماه تابستان، برای مسافران اجرا می کند، مسافران می توانند از گشت های بسیار متنوّعی در این منطقه استفاده کنند که به برخی از آنها اشاره می کنیم:

" گشت وارنا و دلفین ها " با این گشت در سفر نیمروزی با اتوبوس به صورت پانورامیک، از مکان های دیدنی شهر، پل آسپاروخوف و کاتِدرال و نمایش دلفین ها بازدید به عمل می آید که لازم به ذکر است دلفین هایی که در جزیره ی کیش هستند از این مکان خریداری شده اند.

" مراکز خرید " ورانا چندین مرکز خرید دارد که مهم ترین آنها عبارتند از:

گراند مال(GRAND MALL)، مال وارنا(MALL VARNA)، وارنا تاورز (VARNA TOWERS)، پی فو مال(P FOHE MALL)، که شما می توانید بسیاری از لوازم مورد نیاز خود را اعم از پوشاک، لوازم تزئینی منزل، تمامی لوازمی که به کودکان مربوط می شود، مواد خوراکی، کتاب، لوازم موسیقی، جواهرات، لوازم التحریر، سینماهای متعدد، فست فودها و رستوران های متنوع و... را از این مکان ها تهیه کنید. علاوه بر گشت فوق گشت های دیگری هم در این مکان تدارک دیده شده است که از جمله می توان به «گشت بالچیک/کالیاکرا»، «جزیره ی نِسِبار»، و «افسانه دانوب» اشاره کرد.

" بالچیک / کالیاکرا " گشت بالچیک(BALCHIK)و کالیاکرا(Kaliakra) به همراه نمایش های متنوّع، سفر نیمروزه با اتوبوس که گردش و بازدیدِ بعد ازظهر از بالچیک آغاز می شود. بالچیک، تفرّجگاهی کوچک است در شمال ساحل بلغاریِ دریای سیاه که در قرن پنجم قبل از میلاد بنیان شده است. بالچیک امروزه به عنوان اقامتگاهِ ییلاقیِ ملکه ماریا، ملکه فقید رومانی، مشهور است. عمارت آن ترکیبی است از گلچین سبک های شرقی و اروپایی، با بوستان های جذاب و گیرا با بیش از 600 گونه گیاهان کمیاب از سراسر جهان. توقّف بعدی در دماغه ی زیبا و بدیع کالیاکرا است با خرابه های به جا مانده از قرون وسطی و آثار باستانی واقع در موزه. نمایش متنوّع و بی نظیر «رقصِ آتش بلغاری با پاهای برهنه روی زغال سرخ»، نیز بسیار جذّاب و دیدنی است.

" تور نِسِبار(NESSBAR)، شهر چهل کلیسا ": در سفر در کنار ساحل جنوبیِ دریای سیاه، از روستاهای زیبایی می گذریم که هریک داستانی برای گفتن دارند. بازدید از شهر قدیمی نِسِیار که روی دماغه ای بیرون آمده از دریا واقع شده است ما را با مجموعه ای از کلیساهای قدیمی مواجه می کند که قدمت آنها به قرن سیزدهم میلادی باز می گردد. مغازه ها، کوچه های باریک و ساختمان های قدیمی، زمان را به گذشته و دوران یونانی ها، رومی ها و بیزانس باز می گرداند.

" افسانه دانوب(DANUBE)"سفر یک روزه با اتوبوس، بازدید از خانه های قدیمی،اسب و درشکه سواری، ناهار و نمایش سنّتی و آهنگ های فولکلوریک به همراه یک گردش آبی در رودخانه دانوب.

" غذا "جالب است که بسیاری از غذاهایی را که سال ها اسمشان را شنیده ایم، می توانیم در این کشور تجربه کنیم! مثل کباب بلغاری،سوسیس بلغاری، پنیر بلغاری و ...

ذائقه ی غذایی مردمان این کشور بسیار نزدیک به ذائقه ما است و چون اقوام تُرک در این کشور غالب هستند، پخت ترکی در این کشور متداول است.لازم به ذکر است این کشور بزرگترین صادر کننده ی میوه و تره بار در اروپا است و می توانید در آنجا از میوه های بسیار تازه و خوشمزه بهره ببرید. یکی از جالب ترین تولیدات این کشور، «پنیر» است که از نظر کیفیت، شبیه پنیر لیقوان خودمان است که از شیر گاومیش گرفته می شود و بسیار پرطرفدار است.

" یک پیشنهاد عالی " در این کشور حتماً از کباب های بلغاری که به سبک بلغاری، یعنی روی سنگ های داغ پخته می شوند، حتماً میل بفرمایید. این کباب ها در سیخ های بسیار بلند حدود 70 تا 80 سانتیمتر و در تکّه های درشت و با ادویه های بسیار متنوّع طبخ می شود که سِرو آن هم از نکته های جالب این وعده ی غذایی است؛ چون کباب ها را با سیخ های بلند و با صدای جیلیز و ولیز سر میز می آورند و داغ داغ سرو می کنند.

" یک منظره ی متفاوت " در برنامه ای که به نام «شب بلغاری» برای توریست ها اجرا می شود، منظره ای را مشاهده می کنید که کمتر در توری تجربه می کنید و آن، عبور افرادی خاص از روی زغال های داغ و اجرای رقص های سنّتی بر روی این زغال ها است که این کار را درحالت خلسه انجام میدهند.

"یک برنامه مهیّج " یکی از مهیّج ترین برنامه های این سفر، «تور جیپ سافاری» است که حدود یک نیمروز، مسافران را درون جیپ های مخصوص، درون جنگل های انبوه اروپایی می گردانند و مسافران می توانند نماهای خلقت و بزرگی خداوند در طبیعت را مشاهده نمایند.

"یک اتّفاق خوب " یکی از زیباترین غروب های دنیا را می توانید در ساحل جزیره نسبار با خانواده خود تجربه کنید و همیشه خورشید زیبای زندگی خود را مانند این اتفاق خوب زنده نگه دارید.

* صوفیه *

صوفیه پایتخت و بزرگ‌ترین شهر کشور بلغارستان است. صوفیه یکی از قدیمیترین پایتخت‌های اروپا می‌باشد. تاریخ این شهر به سده ۸ میلادی برمیگردد. این شهر در حال حاضر ۱٫۲۷ میلیون نفر جمعیت دارد که بر این اساس دوازدهمین شهر بزرگ در اتحادیه اروپاست. شهر صوفیه در غرب بلغارستان و جوار ناحیه‌ای کوهستانی واقع شده‌است.

" مراکز خرید " صوفیه چندین مرکز خرید دارد که مهم ترین آنها عبارتند از:

سیتی سنتر صوفیه (city center sofia)، صوفیا رینگ مال (sofia ring mall)، پارادایس سنتر (Paradise Center)، مال آف صوفیه (Mall of Sofia)، که شما می توانید بسیاری از لوازم مورد نیاز خود را اعم از پوشاک، لوازم تزئینی منزل، تمامی لوازمی که به کودکان مربوط می شود، مواد خوراکی، کتاب، لوازم موسیقی، جواهرات، لوازم التحریر، سینماهای متعدد، فست فودها و رستوران های متنوع و... را از این مکان ها تهیه کنید.

" کلیسای ست جورج "

کلیسای سنت جورج یکی از کلیساهای جهان ارتدکس (Church of St. George) در اوایل دوران مسیحی با ساختمان آجری قرمز از قدیمی ترین ساختمان ها در صوفیه، پایتخت بلغارستان می باشد که در پشت هتل شراتون واقع شده است و از باقی مانده های شهر باستانی سردیکا محسوب می شود. کلیسای سنت جورج ، توسط رومی ها در قرن چهارم ساخته شده است. شهرت عمده این کلیسا به دلیل نقاشی های دیواری در داخل گنبد مرکزی است که در قرون دوازهم و چهاردهم کشیده شده اند. تا کنون ، سه لایه نقاشی دیواری کشف شده است که قدمت آن به قرن دهم باز می گردد.نقاشی های دیواری،تمثیلی باشکوه هستند از 22 پیامبر که هر کدام بیش از 2 متر بلندی دارند که در دوره امپراتوری عثمانی هنگامی که ساختمان به عنوان مسجد مورد استفاده قرار می گرفت، رنگ شده اند. این نقاشی های دیواری در قرن بیستم کشف شده اند و تا کنون از حفاظت و مراقبت شدیدی برخوردار هستند.

" پارک کوهی ویتوشا "

در حومه شهر صوفیه قرار دارد و حدود 30 دقیقه با شهر فاصله دارد. این پارک از قدیمی ترین پارکهای طبیعت در بلغارستان است. در فصل زمستان محلی برای علاقمندان به اسکی میباشد. به مناطق دیدنی در صوفیه می توان بلوار ویتوشا ، پارک آزادی ، کاخ سابق سلطنتی ، حمام آب معدنی ، یادبود ارتش سرخ و... هزاران مکان دیدنی اشاره کرد .

" شهر تاریخی نسبر "

در بلغارستان بناهایی را مانند ارگ شهری، معبد آپولو، میدان عمومی، استحکامات شهری و خانه‌های چوبی در خود جا داده است. شهر باستانی نسبر (Nessebar) در استان بورگاس (Burgas) کشور بلغارستان روی شبه‌ جزیره‌ای سنگی در دریای سیاه واقع شده است.این شهر تاریخی سه‌هزار سال قدمت دارد و توسط تراسیان‌ها (Thracian) بنیان گذاشته شده است و در قرن ششم پیش از میلاد مسیح (ع)، مردمی که از یونان به منطقه مهاجرت کرده بودند، در این شهر ساکن شدند.آنچه اکنون از این شهر تاریخی باقی مانده است، ساختمان‌هایی‌اند که به دوران یونان یا هلنستیک (Hellenstic) تعلق دارند .همچنین در شهر نسبر، قلعه‌ای وجود دارد که در زمان حکومت بیزانس (امپراطوری رم شرقی) بر این منطقه احداث شده است.این شهر تاریخی در زمان حاکمیت امپراطوری رم شرقی بر سواحل دریای سیاه، مهم‌ ترین شهر بندری این منطقه محسوب می‌شده است. در این شهر تاریخی خانه‌های چوبی نیز وجود دارند که در قرن نوزدهم میلادی احداث شده و هر کدام از آن‌های نمونه‌ای ارزشمند از هنری معماری قرن 19 میلادی در این منطقه‌اند.یونسکو به‌دلیل خصوصیات ویژه‌ی این شهر تاریخی و تنوع آثار موجود در آن، در سال 1983 شهر نسبر را در فهرست میراث جهانی به ثبت رساند. دهکده نسبر مکان مناسبی برای عاشقان طبیعت، هنرمندان و شعر است. این دهکده یکی از قدیمی ترین شهرهای اروپاییست و در شبه جزیره ای در ۳۷ کیلومتری شرق بورگاس واقع شده است. خانه های قدیمی چوبی، ماهی های خشکی که از بام خانه ها آویزانند، کلیساهای قرون وسطی و دیوارهای قلعه ها در نسبر به وفور دیده میشوند. تاریخ قدیمی ترین این ساختمان ها به قرن ۱۱ تا ۱۴ میلادی برمیگردد.

" دهکده بلغار "

اگر به دنبال سبک سنتی زندگی بلغارستان هستید به دیدن این دهکده بروید. در دهکده بلغار میتوانید از صحنه های بازسازی شده زندگی بلغارها، برداشت میوه از باغ ها، بازدید از خانه های بلغار و شنیدن داستان ها و افسانه های بلغار لذت ببرید. در پایان روز هم به کلیسای دهکده بروید یا با کالسکه به گشت و گذار بپردازید.

" کمپ فایر "

در ۱۲ کیلومتری شمال سانی بیچ، در کمپ فایر میتوانید شاهد نمایش های مردمی و حرکات موزون با آتش باشید و از شام محلی سانی بیچ لذت ببرید. طبق سنت بلغارستان با نان و نمک از شما استقبال میشود.

" پارک آبی اکشن "

پارکی مفرح با مساحتی حدود ۲۴۰۰۰ متر مربع با ۱۳ استخر مختلف که هر کدام دارای بازی ها و سورتمه های متنوعی هستند. از جمله این بازی ها میتوان به مگا اسلاید، هایدرو تیوب، سقوط آزاد، قایق سواری آرام و کامیکازه اشاره کرد. این وسایل بازی، شما را تا ارتفاع ۱۸ متری به هوا میبرند یا شما را به داخل تیوبی ۱۲۰ متری میفرستند.

" هتل های ویژه ای که در این سفر به شما پیشنهاد می شود:"

در این منطقه، هتل های زیادی وجود دارند که این چند مورد، برتر از دیگران به نظر می رسند:

هتل آستِرا(ASTERA) : به 4 دلیل زیر، این هتل را یکی از بهترین هتل های گلدن سندز می دانیم:

*سرویس دهی بالای کارمندان و خدمه ی هتل و رعایت کامل ادب و احترام مسافران در تمامی بخش های هتل.

*موقعیّت ویژه هتل از نظر نزدیکی به دریا و داشتن ساحل اختصاصی و دسترسی آسان به تمامی مکان های توریستی گلدن سندز.

*قیمت بسیار مناسب این هتل در کلّ فصل تابستان.

*سرویس UALLو قسمت های ویژه ی هتل که مورد علاقه تمامی توریست ها می باشد.

هتل ملیا گرند هرمیتاژ(MELIA GRAND HERMITAGE)

این هتل پنج ستاره با سازه ای استثنایی، ساخته ی شرکت ساختمانی کمپنکس در سال 2008 و مجموعه SOLMELIA با مدیریت اسپانیایی خود توانسته در صدر هتل های گلدن سندز قرار گیرد . این هتل با داشتن حدود 700 اتاق و سوئیت و آپارتمان در روز، می تواند پذیرای 1400 مسافر باشد که با داشتن مکان های بسیار جالب نظیر استخر بزرگ سرباز و مکان بازی بچّه ها وSPA مختلف حمام ترکی خاص می تواند از تمامی مسافران خود به صورت LUXERY پذیرایی کند. این هتل با داشتن سرویس خاص به نامLUXLEVEL می تواند پذیرای مسافران خاص شما باشد.

pic367894210001