چرا سنگاپور ممنوع آدامس

چرا سنگاپور ممنوع آدامس

ممنوعیت فروش آدامس سنگاپور احتمالاً مشهورترین قانون بین المللی در جهان است. هنگامی که اولین بار در اوایل دهه 1990 به معرض نمایش درآمد ، این یکی از اصلی ترین مواردی بود که روزنامه نگاران غربی هنگام نوشتن در مورد شهر-دولت روی آن توجه داشتند. موضوعی که غالباً مورد غفلت واقع می شود این است که این قانون نسبت به گذشته بسیار سختگیرانه است.

از زمان توافق نامه تجارت آزاد ایالات متحده و سنگاپور در سال 2004 ، جویدن آدامس با مزایای سلامتی (مانند آدامس دندان یا آدامس نیکوتین و سایر گزینه های بدون قند) از داروخانه ها در دسترس است. به حقیقت گفته می شود ، هیچ کس قصد ندارد هنگام بازگشت از خارج از کشور ، از داشتن چند بسته در کیف خود جلوگیری کند.

برای رزرو تور مالزی  با آژانس اوج ماندگار در تماس باشید .

ممنوعیت تمیز نگه داشتن سنگاپور

به گفته لی کوآن یو ، نخست وزیر نخست وزیر سنگاپور ، وی ابتدا درمورد ممنوعیت آدامس در اوایل دهه 1980 توسط وزرای توسعه ملی مورد استقبال قرار گرفت. در آن زمان ، برخی کنترل های اولیه از جمله ممنوعیت تبلیغات تلویزیونی که باعث فروش یا مصرف آدامس می شود ، به کار گرفته شدند.

سالها گزارش شده که هیئت توسعه مسکن سالانه 150،000 دلار سد را برای تهیه صمغ صمغی که در پیاده روها ، در حفره های کلاه ، اطراف املاک و حتی در کرسی های حمل و نقل عمومی دفع شده بود ، خرج می کند.

در ابتدا ، لی کوان یو با یک ممنوعیت کامل مخالفت کرده بود ، با مخالفان موافقت کرد که این اقدامی بسیار شدید است که می تواند از طریق آموزش و پرداخت جریمه در برابر متخلفین تکرار شونده بسیار آسان باشد. این همه در سال 1987 با راه اندازی سیستم Mass Mass Rapid Transit تغییر یافت. هزینه های این سیستم در کل 5 میلیارد دلار بوده است و سیاستمداران از نحوه مدرن سازی و حتی انقلابی شدن شهر-دولت بسیار هیجان زده اند.

بنابراین وقتی مردم شروع به چسبیدن آدامس روی سنسورهای درب قطار کردند که باعث خرابی درها و در نتیجه اختلال در طولانی مدت خدمات قطار شد ، آدامس به طور رسمی استقبال خود را در این جزیره از بین برد.

آیا این ممنوعیت واقعا اجرا می شود؟

در سال 1992 ، این ممنوعیت توسط رئیس جمهور ، گوه چوک تونگ مطرح شد و نظرات مخالف و ممنوعیتی علیه و مخالف وجود داشت. طرفداران این ممنوعیت از پایان دادن به مزاحمت های ناخوشایند خوشحال بودند ، به ویژه افرادی که مشاغلشان شامل خراشیدن آدامس بر روی سطوح مختلف بود.

از طرف دیگر مخالفان احساس کردند که این ممنوعیت ناگهانی برای آزادی های فردی افراد بسیار سخت و محدود کننده است. برخی از این مخالفان حتی تا آنجا نادیده گرفتند که ممنوعیت را رعایت کنند و از مرزهای مالزی به سمت جوهور باهرو غافل شوند تا برطرف شوند. با کمال تعجب ، دولت سنگاپور هرگز سعی در جلوگیری از انجام این کار مردم نکرد ، و در عوض تصمیم گرفت که جریمه هایی را علیه کسانی که پیدا شده اند دوباره اقدام به فروش آن می کنند ، تعیین کند.

"یک موز را امتحان کنید"

ممنوعیت آدامس تنها یکی از چندین قانون برای بهبود نظافت این جزیره است که شامل قوانینی در مورد زباله ، نقاشی های دیواری و تف کردن است. تقریباً یک دهه پس از اعمال این ممنوعیت ، یک خبرنگار بی بی سی اظهار داشت که داشتن چنین قوانینی سخت می تواند تأثیر منفی بر خلاقیت کسب و کار داشته باشد. نمی توان جوید ، یک موز را امتحان کنید.