درباره اندونزی
اندونزی ، کشوری واقع در ساحل سرزمین اصلی آسیای جنوب شرقی در اقیانوس های هند و اقیانوس آرام. این مجمع الجزایر است که در خط استوا قرار دارد و مسافتی معادل یک هشتم از دور زمین را در بر می گیرد.
جزایر آن را می توان به جزایر بزرگ ساندای بزرگ سوماترا (سوماترا) ، جاوا (جاوا) ، وسعت جنوبی بورنئو (کالیمانتان) و سلبی (سلاووسی) طبقه بندی کرد. جزایر کوچک ساندا (نوزا تنگگارا) بالی و زنجیره ای از جزایر که از طریق تیمور به سمت شرق می گذرد.
Moluccas (Maluku) بین Celebes و جزیره گینه نو. و وسعت غربی گینه نو (عموماً با عنوان پاپوآ شناخته می شود). پایتخت ، جاکارتا ، در نزدیکی ساحل غربی غربی جاوا واقع شده است. در اوایل قرن بیست و یکم ، اندونزی پرجمعیت ترین کشور در جنوب شرقی آسیا و چهارمین پرجمعیت ترین جهان بود.
تاریخچه اندونزی
تاریخ اندونزی را می توان به عنوان سپیده دم بشر نشان داد زیرا جایی است که بقایای انسان اولیه کشف شد. در دوران باستان پادشاهی ها و امپراتوری ها ، اندونزی شاهد ظهور امپراطوری های بزرگی بود که تقریباً بر کل آسیای جنوب شرقی حاکم بود و نقش مهمی را در تاریخ منطقه ایفا می کرد.
اندونزی پس از به دست آوردن استقلال از استعمار بیگانه و موج هر دو جنگ جهانی ، به عنوان یک کشور متحد ظهور کرد و تا به امروز در بین ملل جهان به شکوفایی خود ادامه داد.
بقایای فسیل شده Homo erectus و ابزارهای او ، معروف به "انسان جاوا" که در سایت باستان شناسی سانگریان در جاوا مرکزی یافت می شود ، نشان می دهد که مجمع الجزایر اندونزی حداقل از 1.5 میلیون سال پیش ساکن "مرد اولیه" بوده است.
به تازگی ، فسیل Homo floresiensis یا با نام مستعار "مرد هابیت" در لیانگ بوآ ، جزیره فلورس کشف شد و همچنین اعتقاد بر این است که یکی از اجداد انسانهای مدرن است.
در تواریخ چینی ها ذکر شده است که تجارت بین هند ، چین و جزایر درون چیزی که امروزه Archieplago اندونزی است از قرن اول میلادی در حال پیشرفت بود. امپراتوری دریایی قدرتمند Srivijaya در جنوب سوماترا که بر سواحل سوماترا و تنگه های مالاکا از قرن هفتم تا سیزدهم حاکم بود ، مرکز یادگیری بودیسم و مشهور به ثروت خود بود.
در قرن هشتم و نهم میلادی ، سلسله Sailendra پادشاهی Mataram در جاوا مرکزی ، معبد باشکوه بودائی Borobudur را در جاوا مرکزی ساخت و پس از آن ، ساخت معبد هندو Prambanan را دنبال کرد.
از سال 1294 تا قرن 15 پادشاهی قدرتمند Majapahit در جاوا شرقی بیش از بخش بزرگی از این مجمع الجزایر سرکوب کرد. در همین حال ، سلطانهای کوچک و بزرگ در بسیاری از جزایر مجمع الجزایر ، از سوماترا تا جاوا و بالی ، تا کالیمانتان ، سلاوویسی ، ترنات و مولوکاها رونق گرفتند ، به خصوص پس از ورود اسلام در قرن سیزدهم.
پس از ورود ماركو چوگان به سوماترا ، امواج پی در پی اروپایی ها - پرتغالی ها ، اسپانیایی ها ، هلندی ها و انگلیس ها - به دنبال تسلط تجارت ادویه در منابع خود بودند كه در جزایر مولوكاس یا مالوكو اندونزی از قرن شانزدهم آغاز شد. در سال 1596 اولین کشتی های هلندی که در سواحل غرب جاوه لنگر انداختند.
در طول سه قرن بعدی ، هلندی ها به تدریج این مجمع الجزایر را استعمار کردند تا اینکه به عنوان هند شرقی هلند شناخته شدند.
ظهور اندونزی و اعلامیه استقلال
شورش علیه استعمارگران ستمگر که به زودی در سراسر کشور شکل گرفت. جوانان اندونزیایی ، در عهدنامه جوانان خود در سال 1928 ، قول دادند كه بدون در نظر گرفتن نژاد ، مذهب ، زبان یا پیشینه قومی در قلمرو آن زمان به عنوان هند شرقی هلند ، "یك كشور ، یك ملت و یك زبان: اندونزی" بسازند.